Afdalen tot Pokhara

Dag 12, 13 en 14, 15
We dalen, na de sneeuw lijkt het wel lente. In het bos vallen de blaadjes, het lijkt wel herfst. Als we op dag 14 de korte broek weer aanhebben en een zweterige dag zich aandient lijkt het wel zomer. We zijn op de coca cola route (Annapurna trail) aangekomen, in omgekeerde richting. Jonge mensen gaan op weg naar de Annapurna trekking. Fris gewassen hip gekapt en geurtjes uit een flesje. Wij gaan na een week weer onder de warme douche, dat kan weer elke dag, het moet niet gekker worden. De bewoners van dit dal zijn rijker. De huizen luxer. De muren afgesmeerd waardoor ze winddicht zijn. Rook wat uit een schoorsteen komt in plaats van onder het dak vandaan. Overal is elektra, en we komen de eerste winkel tegen, ze verkopen ook spijkerbroeken. Wat een groot verschil, Tibetanen die niets hebben en deze mensen die in een betrekkelijke luxe leven. Het is ook een kwestie van mentaliteit. Hier is de keuken schoon en opgeruimd. De Tibetaanse van dag 9 gooide alles op de grond.
Nog één dag wandelen, de vijftiende dag. We lijdden wel een aantal pijntjes. Daarna naar Pokhara.
Nagekomen bericht Nepal staakt. Tien dagen? Twee dagen? Ook het vliegveld? We weten het niet.
Het wordt met een privé auto naar Pokhara. Met dank aan de Maoïsten, heeft het kapitalisme getriomfeerd. De autorit is vier keer zo duur dan normaal. De Maoïsten willen geen verkiezingen en daarom is de gehele transport sector in staking. Als je niet staakt wordt je bus in brand gestoken. Twee Indiase jonge vrouwen en een kind van vier gewond. Toeristenauto’s rijden rond met tourist only. Op woensdag staat in de krant dat de transportsector en de overheid de staking willen laten beëindigen.
Pokhara
Wat een weelde, een warme douche, een schoon bed. Maar niet nadat we een nieuwe outfit hebben gekocht. Al onze trekker kleding stonk, daar kwamen we een dag later pas echt achter. En onze voorraad ligt in Kathmandu, we waren van plan om terug te keren naar Kathmandu. Marjolein heeft een broek en een shirt gekocht. Hans een driekwart broek en een shirt van TNF. We waren een vermogen kwijt aan deze merkkleding. (een tientje geloof ik). Daarna lekker eten. Het is zo fijn dat het niet meer koud is. Tijdens de trekking werd het ’s avonds erg koud. Dons jassen weer, en dan nog rillen met onze lange onderbroek aan. Nu is ’s avonds een truitje voldoende. Over het verblijf hier valt niet zo veel spannends te vermeldden. We zijn erg moe, en nog in ritme van de trekking. Fietsen en wandelen, vooral omhoog is weer erg vermoeiend. We hebben een ijsje gegeten, klinkt raar en een overbodige mededeling. Maar te duur voor Nepali, koste misschien wel een dagloon voor sommige mensen. Bizar toch?