Manaslu

Manaslu trekking
Aangekomen in Arughat. De middag een beetje rondgelopen. ’s Avonds een heerlijke maaltijd; dahl bath greens potato coliflour curry en nog een aantal dingetjes lekker dus. Na een biertje uitgeput nar bed (half negen!). Na de ochtend rituelen de eerste relaxte loop dag. Een mooie groene vallei van de Budhi Ghandaki River. Langs rijstvelden en andere landbouwgronden. Door dorpjes een beetje omhoog een beetje naar beneden. Aangekomen in Soti Khola, op de kaart met grote letters aangegeven 40 huizen??
Een prima lodge, geen elektra stromend koud water op de kamer. Een schone WC. Morgen nog zo’n dag.
De dag van morgen was een stuk zwaarder. Dag twee. De gids had voorgesteld in een dorp verderop te overnachtten (Khorlabeshi), anders zou dag drie zo zwaar zijn. Nu was dag twee erg zwaar. Acht uur lopen. Nepali Flat , dus de gehele tijd op en neer. Maar weer een prima lodge, dat kwam weer goed. Aangezien het nogal heet was, het zweet stroomde overal, was een bad in de rivier wel prettig. Marjolein poedelde wat onder een kraantje.
Dag drie was hierdoor goed te doen. Vlak voor de regen waren we onderdak. (Jagat) Een kamer, wat kun je met weinig tevreden zijn, bijvoorbeeld licht. Het eten bestaat elke dag vooral uit Dahl Bath set. Rijst, linzen, Curry, iets heets en een papadum? Zo veel je kunt eten. Lekker en voedzaam. De omgeving is erg mooi. Wat eerst een breed dal was wordt steeds smaller en steiler. Landbouwgrondjes komen minder voor, zijn minder groot. Tatopani betekent heet water. Dat kwam uit de rots in het gelijknamig dorp. Fransen waren daar druk bezig toilet te maken. Dat betekende ook veel gefriemel om een schone onderbroek aan te trekken. Mar ik heb mijn sokken kunnen wassen.
Het was wel een zweterige dag. Enfin, een koude douche en we zijn weer schoon. Dat leverde echter wel een ernstige blunder op. Scheren met koud water. Nog dagen liep ik rond met beschadigde wangen, zag er niet uit.
Enige tijd later kwamen twee dude’s op een mountainbike aan. Helemaal hyper van de adrenaline. Zo hyper dat ze ons nog enige tijd uit de slaap hielden. De kamers hebben wel muren maar geen plafonds. Dus het klinkt wat door. Ze schrokken toen ik vroeg of het iets stiller kon zijn maar deden het graag. De volgende ochtend vertelden ze dat de gids een stuk sneller was dan zij. Maar die was dan ook te voet. De volgende dagen zagen we meer mountainbikers voorbijkomen.

Dag vier
Was weer een erg lange dag. De dagen worden niet in kilometers gerekend maar in loop tijd. Deze dag was dat acht uur. Alles nepali flat. Dat betekent dertig meter omhoog twintig naar beneden. Negentig meter omhoog tachtig naar beneden. Bochtje naar rechts om een kloof in te gaan bruggetje over de rivier en weer bochtje naar links. Het lopen begint iets meditatiefs te krijgen. Ondanks vermoeidheid, geraken we steeds meer in cadans. Bij het dorpje Deng aangekomen was het eerste guesthouse vol. Het tweede had een kamer. De kamers worden kleiner, gehoriger. De wc’s viezer. Om acht uur naar bed. Om half zeven op.
Dag vijf zou weer een weer een lange dag zijn. Tot onze grote verrassing bleek dat mee te vallen. Ook hoefden we aan het eind van de dag minder te dalen. ’s Ochtends nog meer dan 100 meter dalen op doorlopend stijgen. ’s Middags alleen stijgen. Vanochtend konden we al een uur na de start pauzeren dat was wel iets te vroeg, na een uurtje zou er wel weer een dorp zijn met water te koop. Dat bleek niet het geval. Ook geen slimme keuze was het om geen water te kopen. Pas tegen twaalven was er een hotelletje. Gelukkig hadden we nog vier sinaasappels. ’s Middags ging de wandeling door een mooi oer bos, bomen met stam van 1 tot 1 ½ meter dik. Veel oer begroeiing. Erg mooi. Bij aankomst in het dorp een mooie Lodge, geen kieren in de wand een plafond tegen buren gesnurk. Een pot thee en we zijn weer gelukkig. Er is zelfs elektrisch licht . Geleidelijk aan zijn we dan nu gestegen tot zo’n 2600meter. Het is koud nu is het 14 graden, ’s avonds om 18 uur. Daar hebben we wel wat last van. Dus de lange onderbroek mag aan. Het zal nog wel kouder worden.
Dag zes. Een korte dag vier uurtjes lopen, wel 500 meter stijgen. We zitten nu op 3180 meter met uitzicht op Manasulu Himal. Een hele mooie gevorkte top. Helemaal wit. Ondertussen hebben we ruim zicht op meerdere besneeuwde toppen, we zijn bijna omringd door de witte toppen. Na de middag lunch, we zijn aangekomen in de Lodge, lopen naar de monastery. Een Tibetaans klooster. Hier wonen 160 mensen, monniken waaronder heel veel kleine jongens. Je zou ook kunnen zeggen dat het een religieus internaat is. De jongens krijgen een opleiding een slaapplek en eten Dit is het gebied waar Tibetanen wonen. Gevlucht of misschien woonden ze er al. Onze gids begrijpt niet alle vragen. Vooral de vragen die niets met de trek te maken hebben vindt hij lastig. Zijn Engels is nog niet zo goed. Wel een erg leuke vent van 21, die erg zijn best doet om het ons naar de zin te maken.
We zitten alleen in een Lodge. Voor het eerst. Andere dagen hebben we kennis gemaakt met Tsjechen, Zwitserse meisjes, een Nederlands stel uit Soest. Maar die zitten allemaal in een andere Lodge. Dus we hebben het rijk alleen. Maar daar is het veel te koud voor. Met de dons jas aan lange onderbroek en muts op zitten we op onze kamer. We hebben het niet koud, dat is het wel, Marjolein trekt har handschoenen aan, het is nog geen 9 graden in onze kamer. Morgen hoeven we niet zo ver. Wel weer 400 meter omhoog. Ik denk dat de korte broek en open blouse niet meer gaat

Dag 7. Het stijgen gebeurde in het eerste anderhalf uur, daarna nog anderhalf uur over een hoogvlakte en zijn we er weer. Om 11 uur al in de Lodge in Samagaun. Een mooie winddichte kamer waar we twee dagen blijven. ’s Middags lopen we wat door het dorp. ’s Avonds is me het toch koud. Het de donsjas aan en handschoenen aan, overleven we de maaltijd. Een kruikje mee om het bed voor te verwarmen. Een slokje whisky en om zeven uur liggen we in bed. Een warme nacht volgt. Dat is dan alleen maar omdat we een heerlijke dons slaapzak hebben. Zeven jaar geleden gekocht voor een reis naar Nepal. Die vindt nu plaats.
Dag 8. Een hal uurtje eerder op dan gepland, maar dan vertrekken we naar een wonderschoon gletsjer meer. Een heerlijke dag. Lekker zonnetje, een beetje rondlopen, niet al te inspannend. Een uitgebreide lunch, gevolgd door een wandelingetje door het dorp. Het dorp bestaat uit twee gedeeltes. Het authentieke dorp en het toeristen gedeelte. Het laatste bestaat uit lodges die zich hotel noemen. Ook zijn er kampeerplaatsen. Outdoor kleding, dons jassen, dikke schoenen bepalen hier het plaatje. Morgen vertrekken we weer 400 meter stijgen.