Srefidensi 2015 - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Hans Marjolein - WaarBenJij.nu Srefidensi 2015 - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Hans Marjolein - WaarBenJij.nu

Srefidensi 2015

Door: Hans

Blijf op de hoogte en volg Hans

03 December 2015 | Suriname, Paramaribo

Dat was 's ochtends.
In de middag zou het programma echt losgaan. Op de planning staat een militaire optocht, parachutisten vuurwerk etc. Bij het verlaten van de Prinsessestraat een enorme militaire colonne. Soldaten in pantserwagens etc. Het zag er indrukwekkend uit. Dat zou de parade kunnen zijn of zo maar een nieuwe staatsgreep.
Dus, we zijn er maar achteraan gefietst. Onder sirene geschal kwamen we aan op het onafhankelijkheidsplein was er gezellig druk. Aan de randen achter de hekken mochten we ons vertonen. Het centrale deel was bedoeld voor politie, militairen en bobo's. De vrouwelijke politiecommandant kon mooi lopen met haar adjudant. De militairen stonden keurig. Venezuelese soldaten konden indrukwekkend grommen, Franse mannen liepen met leren schorten en bijlen en andere mogendheden waren ook vertegenwoordigd. Onder andere Tris, Troepen in Suriname (NL). Oude Nederlandse mannen die voor 1975 gelegerd waren.
Een vrouwelijke politie agent viel om wegens vochttekort, een andere mevrouw had haar schoentjes uitgetrokken. Het zag er toch indrukwekkend uit. De pauw van Bouterse (mevrouw B in haar pauwenjurk) liep beduidend minder netjes. Ze vertrok ook voortijds van het podium terug naar het presidentieel paleis. Daar stond de 1e vrouw nog een tijdje op het balkon. Helaas lukte het mevrouw pauw niet om de gehele optocht te blijven staan. Het zal wel een vrouwenkwaaltje zijn geweest. Meneer B was er wel de gehele tijd. Hij gedroeg zich van de sociale kant. De eerste parachutist kwam hardhandig op de grond terecht. Vlak voor onze neus. Dat zag er zorgelijk uit. Direct kwamen er mensen op af gesneld. Toen alle parachutisten geland waren stond de ambulance klaar om meneer af te voeren. Maar niet voordat meneer Bouterse toch even een hart onder de riem van de parachutist stak. Omringt door bewakers dat dan weer wel.
Na het evenement kwam meneer B nog even handjes schudden. En wij stonden daar! Ga je zo'n man dan een handje geven vroegen wij ons af. Waarschijnlijk had meneer Bouterse daar meer ervaring mee. Hij sloeg ons keurig over. Volgens mij heeft hij het niet zo op Nederland (ers). Of had het te maken dat we ons niet aangeboden en foto's aan het maken waren? Ondertussen was er een creoolse mevrouw ons aan het pletten. Haar volle boezem, kipfilet armen, dijen en lichaamsgeur zette ze in om onze persoonlijke ruimte te verkleinen. Haar persoonlijke ruimte was kleiner dan haar enorme omvang, en liep dus over in haar massa. Marjolein zette zich schrap tegen het hek. Ik heb mij kranig verweerd maar verloren. Mijn massa was te klein, ik ben opzij gestapt.
Enfin dan maar naar de waterkant voor een djogo.
Enkele dagen eerder had er al en meneer aan mij gevraagd of hij Marjolein 3 dagen mocht lenen. Bij het bestellen van het eten bij een kraampje vroeg een mevrouw, zij toonde op indrukwekkende wijze haar koopwaar of ik alleen was. Na het ontkennende antwoord had deze mevrouw geen interesse meer. Het werd een leuke avond. Met bier, André een Nederlander die ons nog vaag wist te herinneren, en vuurwerk.
Toen nog maar 2 dagen. Marjolein werd ziek, een blaasontsteking. De huisarts was 50 keer duurder dan de antibiotica. De laatste boodschappen, het werd toch weer veel in de rugzak. Ongeveer 8 kilo mee neem spullen. Kruiden ketjap, stofjes een hangmat. Wierook een Surinaamse vlag. Een theeketel (met deuk) een snijplank, koffiebonen ga zo maar door.
Voordat je het goed en wel doorhebt, zit je in het vliegtuig naar huis. Dat overkwam ons, samen met 70 TRIS ers.
Nederland binnen komen is nog wel een belevenis. In de gate eerste pascontrole, wij hadden de juiste kleur, het juiste paspoort, de juiste leeftijd. Vele anderen werden een beetje verhoord, op nervositeit gescreend. Na de 2e pascontrole, een afgescheiden ruimte om je bagage op te halen. Wederom observaties en uiteindelijk de douane. Als je donker bent, of een Surinaams paspoort hebt duurt de procedure wat langer. Verder kwamen we snel en efficiënt thuis met het openbaar vervoer in Nederland. Uitpakken en opruimen, moeder bellen hoeft niet, dochters wel ff appen.

  • 04 December 2015 - 09:31

    Luiza Nijman:

    Hallo,

    In het Radio 1 programma Dit is de Nacht willen we graag aandacht besteden aan het feit dat Suriname het Decembermoorden-proces hervat. In het kader zou ik u willen vragen of wij u hierover mogen interviewen? Het interview zal vooral gaan over hoe de Surinaamse bevolking hierop reageert en uw eigen mening. Het gaat om een interview op dinsdag 8 december, de dag dat het precies 23 jaar geleden is. Het interview duurt ongeveer een kwartier en zal plaatsvinden van 05.15 tot 05.30 Nederlandse tijd. Wellicht kunnen we even telefonisch contact hebben om de details door te nemen.

    Ik hoop van u te horen.

    Met vriendelijke groet,

    Luiza Nijman
    Radio 1/Dit is de Nacht
    0650453067

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Suriname, Paramaribo

Suriname

november 2015

Recente Reisverslagen:

03 December 2015

Srefidensi 2015

25 November 2015

Regentijd en andere perikelen

18 November 2015

Met de auto op pad

12 November 2015

De Taal van Suriname

09 November 2015

Aankomst en wennen
Hans

Actief sinds 23 Juni 2013
Verslag gelezen: 1345
Totaal aantal bezoekers 8985

Voorgaande reizen:

06 November 2015 - 28 November 2015

Suriname

03 November 2014 - 03 November 2014

Maleisië,

25 Oktober 2013 - 30 November -0001

Nepal

Landen bezocht: